(رجعت) نزول عیسی(ع) در آخرالزمان - 2

أَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ، بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِِّ الْعالَمینَ، وَ تَوَکَّلْتُ عَلَی الله وَ اعتَصَمتُ بِحَبلِ الله

در بخش قبل مطرح کردیم که طبق آیۀ «وَ یُحِقُّ الْحَقَّ بِکَلِماتِهِ» و طبق نص صریح قرآن که حضرت عیسی(ع) را یک کلمه و حتی در اوج کلمات معرفی می‌کند حضور ایشان در ماجرای آخرالزمان امری حتمی و الزامی است. اما اینجا به دو نکتۀ ظریف اشاره کنیم تا بفهمیم در کجا قرار گرفته‌ایم و چه وظیفه‌ای داریم؟ اول اینکه خداوند در قرآن بسیار به ماجرای انبیاء و رسولان(ع) می‌پردازد و گل سر سبد این بزرگواران را با عنوان اولو العزم معرفی می‌کند! شما یک نظام آموزشی را تصور کنید که در آن باهوش‌ترین افراد را با عنوان تیزهوش‌ترین بارها معرفی می‌کنند و به بهانه‌های مختلف به آنها جوایزی می‌دهند. این صرفاً به این جهت نیست که آن افراد مطرح بشوند یا جایزه‌ای بگیرند، مربیان آن نظام آموزشی در پس پرده این ماجرا می‌خواهند بقیۀ دانش آموزان را هم به این سمت دعوت، ترغیب و تشویق کنند! خداوند در نظام تربیتیش سعی بر این ماجرا دارد اما یک سوال اینجا ذهن را به خودش مشغول می‌کند

(رجعت) نزول عیسی(ع) در آخرالزمان - 1

أَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ، بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِِّ الْعالَمینَ، وَ تَوَکَّلْتُ عَلَی الله وَ اعتَصَمتُ بِحَبلِ الله

 

با توکل به خدا در این مقاله قصد داریم با توجه به دلایل قرآنی، به وعده خداوند نسبت به رجعت حضرت عیسی(ع) نکاتی را عرض کنیم. عیسی (ع) چهارمین اوالعزم من الرسول هستند و از لحاظ شان بعد از رسول الله(ص) بالاترین شان را در میان انبیاء و رسل دارند و در اعتقاد شیعه به عنوان فرمانده لشگر ظهور امام زمان (ع) جایگاه بسیار والایی نزد شیعه دارد. در ابتدا از آیات 45و 46 سوره آل عمران وارد موضوع می شویم.

«إِذْ قالَتِ الْمَلائِکَةُ یا مَرْیَمُ إِنَّ اللّهَ یُبَشِّرُکِ بِکَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسیحُ عیسَی ابْنُ مَرْیَمَ وَجیهًا فِی الدُّنْیا وَ اْلآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبینَ». (آل عمران45)

«(به یاد آورید) هنگامی را که فرشتگان گفتند: «ای مریم! خداوند تو را به کلمه‏ای [= وجود باعظمتی] از طرف خودش بشارت می‏دهد که نامش «مسیح، عیسی پسر مریم» است؛ در حالی که در این جهان و جهان دیگر، صاحب شخصیّت خواهد بود؛ و از مقرّبان (الهی) است».