انقلاب اسلامی؛ کلنگ برپایی حوادث قبل از ظهور

أَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ، بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِِّ الْعالَمینَ، وَ تَوَکَّلْتُ عَلَی الله وَ اعتَصَمتُ بِحَبلِ الله

در سال 1357 هجری شمسی چه اتفاقی افتاد؟ زمانی که به گفته های خواص و نوشتارهایی که در این زمینه به رشته تحریر در آمده رجوع می کنیم به مطالب بسیار زیادی پیرامون اینکه انقلاب اسلامی چه بود و چگونه اتفاق افتاد بر می خوریم، اما در این بین جملاتی از امام(ره) نقل می شود قریب به این مضمون: «نور خدا در این کشور تجلی کرده است»، «انقلاب ما انفجار نور بود» و ... این جملات ماهیت حقیقانقلاب اسلامی را به طور کامل و خلاصه و بسیار دقیق و ظریف بیان می کند.

شاکرین

أَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ، بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِِّ الْعالَمینَ، وَ تَوَکَّلْتُ عَلَی الله وَ اعتَصَمتُ بِحَبلِ الله

مقدمه:

وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ َلأَزیدَنَّکُمْ وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابی لَشَدیدٌ[1]

واقعاً مفهوم شکر در نظام خداوندی چیست و شاکر به چه کسی گفته می‌شود؟! چرا خداوند اکثر مردم را کافر نسبت به نعمات خطاب می‌کند؟ آیا به صرف الحمدلله گفتن، شکر یک نعمت را بجا آورده‌ایم؟! چگونه شکر یک نعمت را بجا بیاوریم؟ چرا باید شکر یک نعمت را بجا بیاوریم؟ عوامل و موانع این ماجرا کدامند؟ اگر شکر، رفتار در قبال یک نعمت است بالاترین رفتار در قبال نعمات خداوندی چیست؟ جایگاه شکر در نظام خداوندی چیست و جایگاه شاکر کجاست؟ اینها سؤالاتی است که در این راستا می‌خواهیم به آن بپردازیم.

شاکرین.

بیاییم این ماجرا را با این سؤال آغاز کنیم که اصلاً چه نیازی هست که ما به مفهومی بنام شکر و به جایگاهی بنام شاکر بپردازیم؟ بالاترین شاکر در نظام خداوندی کیست؟

رجعت حضرت عیسی(ع) از منظر کلمات

أَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ، بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِِّ الْعالَمینَ، وَ تَوَکَّلْتُ عَلَی الله وَ اعتَصَمتُ بِحَبلِ الله

 «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسی بِآیاتِنا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَکَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ وَ ذَکِّرْهُمْ بِأَیّامِ اللّهِ إِنَّ فی ذلِکَ َلآیاتٍ لِکُلِّ صَبّارٍ شَکُورٍ»ما موسی(ع) را با نشانه‌هایی به سمت قومش فرستادیم تا قومش را از ظلمات به سمت نور حرکت بدهد و بعد از آن که در نور قرار گرفتند آنها را به ایام الله تذکر بدهد! وقتی به احادیث مراجعه می‌شود ایام الله ثلاثه مطرح می‌شوند؛ یوم الله رجعت، یوم الله ظهور و یوم الله قیامت! خُب یوم الله رجعت یکی از ایامی است که حضرت موسی اولوالعزم با آن همه آیه و نشانه مأمور به تذکر آن شده است، آن هم بعد از اینکه قومش را در نور قرار می‌دهد! خُب یوم الله رجعت یکی از ایامی است که خداوند در چند هزار سال پیش به حضرت موسی(ع) می‌فرمایند که به قومشان تذکر بدهد ولی متأسفانه ما خیلی نزدیک به این ماجرا هستیم و در اوج غفلت! این موضوع ما را بر آن داشت که در حد توان ناچیزمان به این موضوع بپردازیم. 

(رجعت) نزول عیسی(ع) در آخرالزمان - 1

أَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ، بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِِّ الْعالَمینَ، وَ تَوَکَّلْتُ عَلَی الله وَ اعتَصَمتُ بِحَبلِ الله

 

با توکل به خدا در این مقاله قصد داریم با توجه به دلایل قرآنی، به وعده خداوند نسبت به رجعت حضرت عیسی(ع) نکاتی را عرض کنیم. عیسی (ع) چهارمین اوالعزم من الرسول هستند و از لحاظ شان بعد از رسول الله(ص) بالاترین شان را در میان انبیاء و رسل دارند و در اعتقاد شیعه به عنوان فرمانده لشگر ظهور امام زمان (ع) جایگاه بسیار والایی نزد شیعه دارد. در ابتدا از آیات 45و 46 سوره آل عمران وارد موضوع می شویم.

«إِذْ قالَتِ الْمَلائِکَةُ یا مَرْیَمُ إِنَّ اللّهَ یُبَشِّرُکِ بِکَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسیحُ عیسَی ابْنُ مَرْیَمَ وَجیهًا فِی الدُّنْیا وَ اْلآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبینَ». (آل عمران45)

«(به یاد آورید) هنگامی را که فرشتگان گفتند: «ای مریم! خداوند تو را به کلمه‏ای [= وجود باعظمتی] از طرف خودش بشارت می‏دهد که نامش «مسیح، عیسی پسر مریم» است؛ در حالی که در این جهان و جهان دیگر، صاحب شخصیّت خواهد بود؛ و از مقرّبان (الهی) است».